‘Kendine iyi gelmeyen, başkasına da iyi gelemez…’
Durduk yerde hissettiğim bu sesle, oturduğum yerde toparlandım, daha dik oturdum.
İçimden gelen sesi duyma kararımın...
“Bir gün de güne gülerek başla” dedi adam, yanındaki kadına.
Gözüm ilişti, hızlıca inceledim.
Gayet güzel, tertipli, kendilerini bilen, ayakları yere sağlam basan insanlar...
Bugünlerde çok mu çoook keyifli bir programa takılıp kalıyorum sık sık.
Adııııı, START STOP...
Hayatını, 'deneyimleme' ve 'keyif alma' hedefleriyle yaşamayı seçen ben gibiler, eminim bu...
Fotoğraflarını, sosyal medya hesabında görünce kayıtsız kalamadım. Çünkü çok güzeller...
Kimden mi bahsediyorum? Oyuncu Nilgün Türksever Görgü’den…
Canım arkadaşım ve hocam Nilgün’ü, gazetecilik mesleğime başladığım 2003...
Fatma Bozkurt Saraç…
Benim canım arkadaşım, lise yıllarımın emaneti, güzel yürekli, güçlü kadın. Özveri ve azim örneği…
Lise anılarımda önemli yeri olan, azimli ve güçlü arkadaşım...
Çok sevdiğim canım, dostum, arkadaşım, yaşam koçum Sinem Koşar’ın (@sinem.lifecoach) kahkahasıyla hayatıma yerleşen ‘Yeeeaaaayyy’ nidası, beni bana hatırlattı bugün yine. İçimde sürekli bu sesle...
Yazmanın iyi geldiği, zihin açtığı, gülümsettiği, parlattığı kadınlardanım…
Kendime gelmenin en iyi yolunun yazmaktan geçtiğini bulalı uzun yıllar oldu.
Çocukluğumun, hatıra defterlerine karaladığım üç beş satırla...
“Yaz bakalım” dedi içimden bir ses, “yaz hadi ve rahatla artık”…
Yazmazsam, çıldıracağımı anladığımda yeniden sarıldım satırlara.
Onlar da nasıl hevesle bekliyorsa, hemen sarıp sarmaladılar usulca.
Veee...
“Haydi’nin gücü adınaaaa….” diye açılışı yapıp çizgi film dünyasının renkli raflarında alırmışım soluğu.
Şaka şaka, şimdi size “Bilmem ne tarihinde şöyle He-man diye bir çizgi...
Bir süredir, inceliyorum. Herkesi ve her şeyi…
Özellikle, sosyal medya dünyasını.
Aşırı bulduğum çok nokta var.
Çok ağır eleştirilerde bulunmak istediğim pek çok kişi de tabii ki.
İncelediğim...
