Değerini bil…
Yanındayken değerini bileceksin, başka yolu yok… Ama bu en güzeli…
Önyargılarım vardır, bazen ben bile aşamam… Aslında herkese aynı eşitlikte davranmaya çalışsam da bazılarına yaklaşamam, elimde değil.
Bazı klipleri izleyemem örneğin. Niye mi? Kesin şarkıcıya dair bir fotoğraf görmüş, demeç okumuşumdur veya kişi hiçbir şey yapmamış olsa da hoşuma gitmeyen bir yanına takılmışımdır. Gerçek nedenini benim dahi anlayamadığım bir şey olmuştur işte.
Bu durum sanıyorum ki, kişinin geçmişte yaşadıklarından içselleştirdiği olgularla alakalı. Ah şu geçmiş… Ne var ne yoksa adı üzerinde ‘geçmiş’ işte. Niye biz de orada bırakmıyoruz öyle değil mi?
Şu anda saysam kesin 10 kişiden 6’sının geçmişiyle ilgili bir takıntısı vardır. Rakamı atıyorum tabii ki, olaya psikolojik açıdan bakıp çocukluğunuza inecek kadar bilgim yok bu konuda. Tahminimi söyledim sadece.
Buraya az evvel izlediğim bir klipten geldim. Şarkılarını dinlesem de kliplerini pek izlemediğim bir ünlümüzün klibini izledim. Önyargım vardı ona karşı izlemiyordum kliplerini. Ancak şimdi tesadüfen izlediğim bu klip çok sevimli göründü gözüme.
Konu şöyle; genç adam güzel kızı yemeğe davet eder. Ancak kız, adamın tipini beğenmez ve dalga geçercesine kaçar gider yanından. Uzun zaman sonra kızla adam bir şekilde yeniden bir araya gelirler. Bu kez durum tersine dönmüştür. Kız daha önce aşağıladığı adamın yeni görüntüsüne hasta olmuş ve tüm dikkatini adama yöneltmiştir. Oysa ki bu kez adam kıza, daha önce kendisine davranıldığı şekilde karşılık verir ve kızı masada bırakıp çıkar gider…
Hayat işte… Er ya da geç insanın yaptığı kendisine dönüyor. Keşke olmasa değil mi?
Keşke herkes zamanında sevdiklerinin kıymetini bilse de herşey daha da güzel olsa…
Sevgiyle…