Nefes…
Bazen, her zamankinden çok da derin bir nefes çekmeniz gerekebilir…
Benim de gerekti…
Ve bu satırlar döküldü klavyemden beyaz sayfaya…
Yeniden yazmak güzel oldu.
Umarım sizi de mutlu eder, okuduğunuz satırlar.
Sevgiyle…
***
Yazmasaydım…
Yazmasaydım ölürdüm…
Bazen öyle doluyorsun ki içime
Nefes alamıyorum.
Bazen öyle gülüyorsun ki yüzüme,
“Dur” diyorum,
“Dur, sakın bakma, şimdi yıkılacağım…”
Öyle çoksun ki içimde…
Gözlerimde yaş olup akacaksın diye korkuyorum…
Bazen, işte, ben, öyle…
Neyse…
Tuğba Ö. / 2016
