Çocuk gözüyle

Yaşam detaylarda saklıdır. Ben de dünyama renk katan bir güzelliği paylaşmak istedim bu kez. Hayatıma 4 yıl önce katılan Naz’ım, biricik yeğenimle çocukların dünyasına girebilmeyi denedim… Bugüne dek en zorlandığım röportaj oldu. Bakalım sizler ne düşüneceksiniz?

T: Naz’cığım seninle röportaj yapalım mı?

N: Yapalım, eveeett.

(Naz, onayladı ama ben ne soracağımı bilemez halde kaldım ve başladım sıradan büyüklerin klasik sorularına. Alacağım cevaplar konusunda endişem büyük, çünkü ilk kez bir çocukla röportaj yapıyorum. Daha doğrusu, gayret ediyorum…)

T: Hayatta en çok sevdiğin şey ne?

N: Kumdan ev ve kale yapmak geliyor aklıma.

T: Kumdan kaleyi ne zaman yapıyorsun?

N: Parkta oynarken, kovama kum dolduruyorum, yüksek kuleler yapıyorum.

T: Kumdan kale yaptığında aklına ne geliyor?

N: Kaydırak, salıncak, park geliyor.

T: Oyun oynuyorsun yani. Ne güzel, peki, sen niye sürekli oyun oynuyorsun?

N: Çok seviyorum çünkü.

T: Oyun oynamak sence ne demek?

N: … (Ağzında birşeyler geveler…)

T: Teyzeciğim benim anlayabileceğim bir şeyler söyler misin?

N: Hayır.

T: Peki şu an ne yapıyorsun, onu anlat?

N: Oyun oynuyorum.

T: Ne oyunu oynuyorsun?

N: Hızlı mı sallayayım, yavaş mı? (Bebeğini sallamakla meşgul olan Naz, teyzesini umursamaz…)

T: Teyzeciğim, en çok sevdiğin oyuncağın hangisi?

N: Bebek.

(Konuşma gereği bile duymadan işaret ettiği bebeği de gayet uyduruktur.)

T: Bu bebeği neden seviyorsun?

N: İşte en kıymetli bebeğim.

T: Bu bebek neden kıymetli?

N: İşte… (İşte ne demekse…)

T: Seni konuşturmak ne zormuş… Canım, evet söylesene bana, anneni mi daha çok seviyorsun babanı mı?

N: İkisini de…

T: Annen ve babanla en çok ne yapmayı seviyorsun?

N: Gezmeye gitmeyi seviyorum. Havuzda ve denizde yüzmeyi de seviyorum.

T: Naz, hayat senin için eğlence demek, diyebilir miyiz?

N: Hayır.

T: Ne, nasıl yani?

N: Hayat paylaşınca güzel…

T: Vaaoovv röportajın en güzel cümlesini söyledin zaten. Peki seni daha fazla zorlamayayım teyzeciğim. Söylemek istediğin bir şey var mı?

N: Teyze yeter artık, canım oyun oynamak istiyor…

T: Teşekkür ederim canım, bana zaman ayırdın…

N: Bi’şey değil…

Ben bu sözlerin üzerine daha da konuşmam, gider yeğenimle oyun oynarım… Sevgiyle…