Müjdeee…

Sana bir haberim var, sevgili okur…

Müjdeeee, yalnızsın.

Hayatta yapayalnızsın…

Biraz ‘pat’ diye söyledim, ki bazen böyle patavatsızlık yaparım.

Sen de okudun ve muhtemelen “Bu ne len” dedin…

Hatta belki yazıya devam etmeye gerek duymadın, mümkün.

Amaaa okumaya devam eden şanslılardansan, çoook önemli bir gerçeği hatırlatmak istedim sana…

Ne yaparsan yap, istediğin kadar kalabalıklara karış, günün sonunda yine yalnızsın.

Başını yastığına koyduğunda vicdanın rahatsa, yüzün gülüyorsa, “Ohh be çok şükür bugünüme” diyebiliyorsan şanslısın.

Herşeye rağmen hayat devam ediyor.

Burada tek amacım biraz ‘kendine gel’ demek.

Kendine bak ki, iyi hisset.

Kendini gör ki, kalbin ne diyor, kulak ver.

Kendini dinle ki, bugün aldığın nefese değer ver.

Özetle, kendinle mutlu olsan çok iyi olur.

Sadece var olduğun için mutlu olsan, ailenle kahvaltı yapabildiğin için kahkaha atsan, çevrendeki güzellikleri gören gözlerin olduğu için sevinsen mesela…

Nasıl olur?

Bir düşün bakalım ve bana cevaplarını yaz…

Çooook mutlu olduğunuz kocaman bir dünyanız olsun…

Sevgiyle…

Not: Bu güzel fotoğraf için canım arkadaşım Ali Atmaca’ya teşekkür ediyorum.

Tuğba Özmelek / 1 Ağustos 2016